นานมาแล้ว ...
มีวงกลมอยู่วงหนึ่งเศษเสี้ยวหนึ่งของมันหายไป มันกลิ้งไปกลิ้งไป
ตามหาเศษเสี้ยวที่หายไปนั้นมันเจอผู้คนมากมาย
แต่ไม่มีใครเลยที่จะเติมเต็มมันได้
บางทีก็ใหญ่เกินไปถ้าฝืนก็จะเจ็บทั้งสองฝ่าย
บางทีคิดว่าเข้ากันได้แต่พอจะก้าวไปข้างหน้าถึงได้รู้ว่า 'ไปด้วยกันไม่ได้'
บางทีเศษเสี้ยวมีหนามแหลมคมกว่าจะรู้ตัวว่า 'ไม่ใช่'
ก็ได้ทิ้งบาดแผลและความเจ็บปวดมากมายไว้ให้เจ้าวงกลม
มันยังกลิ้งไปกลิ้งไปจนในที่สุด
ก็ได้พบเศษเสี้ยวของมันแล้ววงกลมก็เต็มวง
ถ้าเรื่องมันจบแฮปปี้ยังงี้ก็ดีเนอะลองมาฟังนิทานอีกเรื่อง
เรื่องเล่าของสามเหลี่ยมยังจำเศษเสี้ยวของวงกลมนั้นได้ไหม?
เสี้ยวรูปสามเหลี่ยมกำลังตามหาวงกลมของมัน
มันกลิ้งไปกลิ้งไปพบคนมากมายแต่ไม่มีใครเลยที่เป็นที่ของมัน
นี่ก็ไม่ใช่นั่นก็ยังไม่ใช่พอเจอคนที่คิดว่าใช่กลับพบว่า
เขามีส่วนเติมเต็มของเขาอยู่แล้ว
สามเหลี่ยมกลิ้งไป กลิ้งไป กลิ้งไป กลิ้งไป จนขอบของมันเริ่มมนลง
ในที่สุดสามเหลี่ยมนั้นกลายเป็นวงกลม
และพบว่าตัวเอง สามารถกลิ้งไปได้ด้วยตัวของมันเอง
โดยไม่ต้องการให้ใครมาเติมเต็ม
คุณค่าของตัวเองหากตัวเองไม่เห็นจะหวังให้ใครมาเห็นเล่าว่าจริงมั้ย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น